Deze Amerikaanse review is er één in de serie Assessing the Evidence Base, waarbij in opdracht van SAMSHA de evidentie van op herstel gerichte interventies voor EPA wordt verzameld en beoordeeld. Alle relevante studies en reviews over het inzetten van ervaringsdeskundigen, verschenen tussen 1995 en 2012, werden opgespoord en beoordeeld. Het gaat om studies waarbij personen met een ernstige psychische aandoening (EPA) die ver in hun herstelproces zitten (ervaringsdeskundigen) òf worden toegevoegd aan de traditionele hulpverlening, òf in bestaande klinische rollen functioneren, òf gestructureerde voorlichting en bijscholing (curricula) geven (zoals WRAP). De meest gangbare Engelse term hiervoor is: Peer Support Services. Er werden in totaal 20 studies gevonden waarbij de effectiviteit van peer support werd vergeleken met interventies die door andere werden gegeven. Het gaat om 11 RCT’s, 6 quasi-experimentele en 3 descriptieve studies. Voor alle drie de vormen van peer support wordt het niveau van het bewijs als middelmatig gekwalificeerd. Veel studies hebben methodologische onvolkomenheden. De effectiviteit verschilt per type hulp dat door de peers werd gegeven. Interventies uitgevoerd door peers die waren toegevoegd en die curricula gaven bleken effectiever dan de controlegroep. In vergelijking met de professionele hulpverleners zijn peers beter in staat om opnames te voorkomen en kunnen ze de patiënten verder helpen in hun herstelproces. De uitkomsten voor peers in bestaande klinische rollen zijn gemengd. Een recente Cochrane review (Pitt et al. 2013) over hetzelfde onderwerp komt overigens tot een andere conclusie.
Chinman M, George P, Dougherty RH, Daniels AS, Ghose SS, Swift A. & Delphin-Rittmon ME (2014). Peer Support Services for Individuals With Serious Mental Illnesses: Assessing the Evidence. Psychiatric Services 65(4), 429-441.