Ook in Denemarken zijn de laatste jaren vele begeleid wonen voorzieningen voor mensen met een ernstige psychiatrische aandoening opgericht, gebaseerd op de herstelfilosofie van rehabilitatie. In deze kwalitatieve Deense studie werden 12 bewoners van zo’n begeleid wonen voorziening uitgebreid geïnterviewd over hoe zij tegenover herstel staan, waardoor het herstelproces volgens hen wordt bevorderd of tegengehouden en wat de bijdrage is van op herstel gebaseerde GGZ-voorzieningen. Voor de analyse van de interviews werd gekozen voor de fenomenologisch-hermeneutische benadering en bij de interpretaties werd gebruik gemaakt van de kritische theorie, de sociologie en de leertheorie. Vanuit de cliënten waren de volgende thema’s van belang voor het faciliteren of als barrière voor herstel: 1. Leren te herstellen; 2. Sociale relaties; 3. Wilskracht. De bewoners van de begeleid wonen voorzieningen zien rehabilitatie als een individueel leerproces, gericht op een normaal leven in de maatschappij. Herstel is het belangrijkste doel van rehabilitatie. Hoewel een verblijf in de begeleid wonen voorziening als essentieel wordt gezien als voorbereiding op zelfstandig wonen (herstel), kan dat ook als een barrière werken. Sociale relaties met lotgenoten en de hulpverleners kunnen zowel een positieve als een negatieve invloed op het herstelproces hebben. De eigen wilskracht om tegen de symptomen van de stoornis te blijven strijden en herstel te blijven nastreven is volgens de cliënten essentieel. Een grote barrière voor herstel kan worden gevormd door zelf-stigma. Daarom kan, volgens de auteurs, de verantwoordelijheid van het herstelproces niet eenduidig bij het individu worden gelegd. De begeleid wonen voorzieningen waar de geïnterviewden verbleven doen te weinig om hun cliënten deel te laten nemen aan activiteiten in de samenleving.
Petersen KS, Friis VS, Haxholm BL, Nielsen CV & Wind G (2015). Recovery from Mental Illness: A Service User Perspective on Facilitators and Barriers. Community Mental Health Journal 51 (1), 1-13.