Een van de kernpunten van het ggz-beleid is het betrekken van de cliënten bij de planning van hun behandeling. Uit onderzoek komt naar voren dat zowel cliënten als hulpverleners in de ggz zich niet ondersteund voelen door en een afstand voelen ten opzichte van het opstellen van de behandelplannen. Een behandelplan is een onderdeel van de kwaliteitsborging in de zorg. In dit Engelse kwalitatieve onderzoek (n totaal=54) werd onderzocht in hoeverre ggz-cliënten (n=29), ggz-hulpverleners (n=21) en mantelzorgers (n=4) bij het opstellen van de behandelplannen betrokken werden en welk oordeel ze daar over hadden. Alle deelnemers hadden ervaring met de planning van behandeltrajecten in de ambulante ggz. Met elk van hen werden semi-gestructureerde interviews gehouden. De analyse van de data gebeurde met o.a. NVivo. Het bleek dat de meeste cliënten en mantelzorgers hun behandelplan nog nooit gezien hadden en ook niet betrokken waren bij de ontwikkeling ervan. De minderheid die het behandelplan wel had gezien was van oordeel dat het behandelplan niet nuttig was voor hun ontwikkeling of toekomst herstel. Alle deelnemers waren van mening dat behandelplannen vooral voor de professionals en de organisatie relevant waren en weinig invloed hadden op het dagelijkse leven van de cliënten. De hulpverleningsprocessen lijken vooral te zijn afgestemd op de prioriteiten van de ggz-instellingen en het management, waarbij risicopreventie erg op de voorgrond staat. De auteurs stellen voor om minder in te zetten op ‘alles willen meten’ en in ieder geval risico management los te koppelen van de holistische inventarisatie van de behoeften van de cliënten.
Brooks HL, Lovell K, Bee P, Sanders C, Rogers A. (2018). Is it time to abandon care planning in mental health services? A qualitative study exploring the views of professionals, service users and carers. Health Expect. 2018 Jun;21(3):597-605.