Uit de literatuur komt naar voren dat niet-specifieke, gemeenschappelijk factoren vaak meer invloed hebben op het effect van behandelingen dan de technische en protocollaire aspecten van een behandeling. In deze Australische scoping review werd nagegaan wat de bewijzen zijn van de invloed van gemeenschappelijke factoren op interventies die in de ambulante zorg voor EPA-cliënten zijn ontwikkeld. In een scoping review wordt gepoogd de onderliggende concepten van een onderzoeksgebied in beeld te krijgen, zonder een kwaliteitstoets van de gevonden onderzoeken. Bij de ambulante interventies gaat het om interventies zoals assertive community treatment (ACT), begeleid wonen en begeleid werken. Er werden 60 relevante studies gevonden, waarvan het grootste deel in de Angelsaksische landen is uitgevoerd. In methodologisch opzicht verschillen de studies erg van elkaar. Het bleek dat de grootste gemene deler die uit de studies naar voren kwam gericht is op de relatie tussen de cliënt en de hulpverlener. Het gaat om 47 kwantitatieve en 13 kwalitatieve studies. De meeste studies zijn gericht op de therapeutische alliantie als voorspeller van klinische uitkomsten. Er worden verschillende meetinstrumenten gebruikt om die relatie te meten: de Working Alliance Inventory, de Helping Alliance Scale en de Therapeutic Alliance Scale. In bijna alle onderzoeken werd een vorm van case-management of een andere vorm van psychosociale rehabilitatie aangeboden. Een algehele tendens die uit de studies naar voren komt is dat de ontwikkeling van een positieve therapeutische alliantie is gerelateerd aan betere uitkomsten. De kwaliteit van de therapeutische relatie is van groot belang voor de effecten van de ambulante interventies voor EPA.
Kidd SA, Davidson L, McKenzie K. (2017). Common Factors in Community Mental Health Intervention: A Scoping Review. Community Ment Health J. Feb 13.