Kenniscentrum Phrenos heeft, in opdracht van het Ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid, een onderzoek naar de toepasbaarheid en uitkomsten van Individuele Plaatsing en Steun (IPS) voor mensen met Common Mental Disorders uitgevoerd.
Achtergrond
Betaald werk is een belangrijk thema in het herstelproces van mensen met psychische aandoeningen. Het heeft doorgaans een positief effect op hun zelfvertrouwen, sociaal functioneren, omgang met ziekte en kwaliteit van leven. Daarom worden er steeds meer methodieken ingezet om mensen met psychische aandoeningen te begeleiden naar betaald werk. Individuele Plaatsing en Steun (IPS) is een bewezen effectieve methode om mensen hierin te ondersteunen. IPS is tot op heden echter voornamelijk beschikbaar gesteld en effectief gebleken voor mensen met ernstige psychische aandoeningen (EPA). Aangezien ook andere doelgroepen profijt kunnen hebben van IPS hebben we in dit onderzoek onderzocht in hoeverre IPS toepasbaar is en goede resultaten oplevert bij mensen met veelvoorkomende, kortdurende, psychische aandoeningen, in dit onderzoek ‘common mental disorders’ (CMD) genoemd.
Hoe hebben we dit onderzoek uitgevoerd?
Via een ministeriële regeling is er financiering vanuit UWV of gemeenten beschikbaar gekomen om 200 mensen met CMD over een periode van twee jaar een IPS traject aan te bieden. Via deze regeling zijn in totaal 168 deelnemers gestart met een IPS traject. De resultaten op het gebied van betaald werk bij deze deelnemers werden geëvalueerd via een landelijke monitor. Daarnaast werd via een verdiepend onderzoek, bestaande uit modeltrouwmetingen bij vier organisaties, casestudies bij tien deelnemers en focusgroepen met verschillende stakeholders, geëvalueerd in hoeverre IPS toepasbaar was voor mensen met CMD.
De belangrijkste resultaten
IPS is goed toepasbaar bij mensen met CMD in Nederland en de eerste resultaten waren veelbelovend. Hieronder zetten we de belangrijkste bevindingen op een rij:
- 45% van CMD deelnemers heeft op enig moment tijdens het IPS-CMD-traject betaald gewerkt en ze waren gemiddeld 12 maanden tijdens hun traject aan het werk.
- 75% van alle deelnemers die tijdens het IPS-CMD-traject betaald aan het werk was gekomen, was aan het einde van hun traject nog steeds aan het werk.
- Corona had waarschijnlijk invloed op de werkuitkomsten, voornamelijk op het behoud van werk.
- IPS kon modelgetrouw uitgevoerd worden bij deelnemers met CMD en de modeltrouwscores waren redelijk tot goed.
- Het IPS-CMD onderzoek gaf een goede impuls aan samenwerking met de gemeente en UWV en zette werk beter op de kaart binnen de ggz-instelling.
- Thema’s die specifieke aandacht vragen bij de toepasbaarheid van IPS bij de CMD-doelgroep zijn: het aanpakken van (zelf)stigma bij de deelnemer en de professionals die met de deelnemer werken; het stimuleren van deelnemers om op tijd hulp te vragen wanneer ze vastlopen in hun traject; de afstemming met de behandelprogramma’s van de deelnemer; en het beter betrekken van naasten van de deelnemer.
Op basis van deze resultaten hebben we verschillende aanbevelingen geformuleerd voor verdere ontwikkeling van IPS voor mensen met CMD. Deze zijn in het eindrapport terug te lezen.
