Om behandeluitkomsten in de Openbare Geestelijke Gezondheidszorg (OGGZ) te meten worden o.a. Health of the Nation Outcome Scales (HoNOS) en de Camberwell Assessment of Need (CAN) gebruikt, ook in Nederland. In de OGGZ komen vaak personen terecht met meerdere problemen. De afgelopen jaren is in de VS een instrument ontwikkeld dat op allerlei levensdomeinen op eenvoudige wijze de zelfredzaamheid meet: de Self-Sufficiency Matrix (SSM). Vanaf 2010 wordt de SSM ook in Nederland gebruikt in een vertaalde (en aangepaste) versie: de Zelfredzaamheid-Matrix (ZRM). In deze Nederlandse studie worden de ontwikkeling van en onderzoek naar de betrouwbaarheid en validiteit van de ZRM besproken. De ZRM heeft 11 van de oorspronkelijke 19 domeinen van de SSM overgenomen: Financiën, Dagbesteding, Huisvesting, Huiselijke relaties, Geestelijke gezondheid, Lichamelijke gezondheid, Verslaving, Activiteiten Dagelijks Leven, Sociaal netwerk, Maatschappelijke participatie, Justitie. Per item worden de cliënten geëvalueerd op 5-punts Likert-achtige schalen: 1=acute problematiek; 2=niet zelfredzaam; 3=beperkt zelfredzaam; 4=voldoende zelfredzaam; 5=volledig zelfredzaam. In twee verschillende settings werden de beoordelingen van de ZRM vergeleken met die van de HoNOS en de CAN. Het blijkt dat de ZRM een zeer goede interne consistentie heeft (Crombach’s α van 0.85 en 0.89). De convergente validiteit werd aangetoond door sterke correlaties met de HoNOS en de CAN. Voor meer informatie: http://www.zelfredzaamheidmatrix.nl
Fassaert T, Lauriks S, Van de Weerd S, Theunissen J, Kikkert M, Dekker J, Buster M & De Wit M (2014). Psychometric Properties of the Dutch Version of the Self-Sufficiency Matrix (SSM-D). Community Mental Health Journal 50 (5), 583-590.