Uit onderzoek blijkt dat de houding van hulpverleners ten opzichte van het herstelproces bij hun cliënten van grote invloed kan zijn. Managers van GGz-instellingen die het herstel van hun cliënten willen bevorderen hebben behoefte aan meetinstrumenten om de houding van hun personeel ten aanzien van herstel in kaart te brengen. Hiervoor werd de Provider Expectations for Recovery Scale (PERS) ontwikkeld. In deze Amerikaanse studie werden data uit drie eerdere studies (N= 1128 hulpverleners) waarin de PERS gebruikt werd gepooled en met behulp van het Rasch model werd gepoogd om tot een betere interne consistentie van de itemlijst te komen. Ook de constructvaliditeit werd beoordeeld. Het blijkt dat de aangepaste lijst (bestaande uit 10 items) 56% van de variantie in de antwoorden kan verklaren en dat de PERS een grote interne consistentie en constructvaliditeit heeft. Zoals verwacht blijken hogere scores op de PERS samen te hangen met een hoger opleidingsniveau en de behandelomgeving (hulpverleners in de Veterans Affairs systeem geloven meer in herstel dan die in staatsziekenhuizen) en met minder burnout (zoals gemeten met de Maslach Burnout Inventory) en meer arbeidssatisfactie (zoals gemeten met de Job Diagnostic Survey) bij de hulpverleners. De PERS is een valide meetinstrument dat kan worden gebruikt om snel in kaart te brengen hoe het personeel tegenover herstel staat.
Salyers MP, Brennan M, & Kean J (2013). Provider Expectations for Recovery Scale: Refining a measure of provider attitudes. Psychiatric Rehabilitation Journal, 36(3), 153-159.