In 2012 stelde de Australische regering vast dat de zorg voor de meest kwetsbare mensen met ernstige psychische problemen niet adequaat geïntegreerd en gecoördineerd was. Het nationale Partners in Recovery (PIR) programma werd in het leven geroepen om nieuwe coördinatiemodellen te ontwikkelen om de particuliere organisaties die de ambulante ggz aanbieden beter op elkaar af te gaan stemmen. Een belangrijk onderdeel van het PIR was het creëren van een nieuwe functie: de Support Facilitator (SF). In dit artikel wordt, op basis van 14 interviews, verslag gedaan van hoe de SFs in 2014 hun plaats in het ggz- en sociale veld hebben ingenomen. De SF wil ervoor zorgen dat in de behoeftes van moeilijk bereikbare cliënten wordt voorzien. De Support Facilitator is een soort zorgmakelaar. Ze onderscheiden zich van case managers, want ze bieden helemaal geen klinische zorg. Hun doel is om een coördinator van de voorzieningen te zijn, om de response van het zorgsysteem op de behoeftes van de cliënt te verbeteren. Uit de interviews blijkt dat ze het eerste jaar voornamelijk bezig zijn geweest met contacten leggen bij allerlei instellingen om die attent te maken op de behoeftes van hun cliënten, ze sloten aan bij overleggen die instellingen met elkaar hebben, ze hadden onderling veel overleg om informatie met elkaar uit te wisselen: ‘learning by meeting’. Het viel de auteurs wel op dat de geïnterviewde SFs het maar weinig over herstelconcepten hadden. Het is afwachten of na 2016 nog financiering voor het programma is, omdat er intussen een nieuwe regering in Australië gekomen is.
Smith-Merry J, Gillespie J, Hancock N, Yen I. (2015). Doing mental health care integration: a qualitative study of a new work role. Int J Ment Health Syst, 22, 9:32.