In deze Amerikaanse studie komt de vraag aan de orde in hoeverre het realistisch is om in de context van schizofrenie geluk of welzijn na te streven. Een groep ambulante patiënten met schizofrenie (n=72) én een groep gezonde vergelijkingspersonen (GV’s) (n=64) werden ondervraagd en vulden vragenlijsten in. Van iedereen werden sociaal demografische gegevens verzameld. De mate van geluk werd gemeten met 4 items van de Center for Epidemiologic Studies Depression schaal (CES-D). De ernst van de symptomen met de SAPS, de BSI-A en de SF-36. De lichamelijke gezondheid werd gemeten met de SF-36 Physical Component score en de CIRS-G. Er werden acht meetinstrumenten gebruikt om psychosociale factoren te meten: o.a. Perceived Stress Scale, de Connor-Davidson Resilience Scale (CDR-10), de Hardy-Gill Resilience Scale (HGRS), de Personal Mastery Scale (PMS). Met twee instrumenten werd het cognitieve functioneren gemeten. De personen met schizofrenie waren gemiddeld minder gelukkig dan de GV’s, maar er waren grote onderlinge verschillen in de groep met schizofreniepatiënten. Van de groep met schizofrenie ervoer 37,5% een hoge mate van geluk tegenover 82,8% in de controlegroep. Bij de personen met schizofrenie was er een significante correlatie tussen een grotere mate van geestelijke gezondheid en geluk enerzijds en enkele positieve psychosociale factoren anderzijds: minder ervaren stress, hoger niveau van veerkracht, grotere mate van optimisme en persoonlijke beheersing. De mate van geluk had geen verband met sociaal demografische kenmerken, de duur van de stoornis, de ernst van positieve of negatieve symptomen, medisch comorbiditeit of cognitief functioneren. Het streven naar geluk lijkt een haalbaar behandeldoel bij schizofrenie.
Palmer BW, Martin AS, Depp CA, Glorioso DK & Jeste DV (2014).Wellness within illness: Happiness in schizophrenia. Schizophrenia Research 159 (1), 151–156.