Het verwijzen door huisartsen van mensen met veel voorkomende psychische of psychosociale problemen naar niet-medische sociale omgevingen en activiteiten, waarbij óf naar een maatschappelijke activiteit (sportclub; zangkoor; schilderclub) óf naar een welzijnscoach wordt verwezen (‘social prescribing’), heeft de afgelopen jaren binnen de Engelse National Health Service (NHS) veel aandacht gekregen. In Nederland kennen we dit als ‘welzijn op recept’. Uitgangspunt is dat niet alle psychosociale problemen met de biomedische benadering te behandelen zijn. In deze Britse kwalitatieve studie (N=17) werden huisartsen geïnterviewd over wat zij als bevorderende en belemmerende factoren ervaren bij de ‘social prescribing’ van patiënten met psychische problemen. De data uit de interviews werden met behulp van thematische analyse geordend, waarbij het gedragsveranderingsmodel COM-B leidend was. COM staat voor Capability (gedragsvaardigheden), Opportunity (omstandigheden waaronder gedrag wordt uitgevoerd) en Motivation (waardoor wordt gedrag gedreven). De huisartsen zien dat veel patiënten psychosociale problemen hebben die niet met medische behandelingen opgelost kunnen worden. Ze hebben wel behoefte aan meer robuust bewijs voor de effectiviteit van de welzijnsinterventies waar doorverwezen patiënten terecht komen. Sommige huisartsen gaven aan dat ze de opleiding (en de tijd) misten om dit soort gesprekken met hun patiënten aan te gaan. Ook blijken veel huisartsen niet goed op de hoogte van het welzijnsaanbod in de wijk waarin hun praktijk gevestigd is. De huisartsen willen wel op de hoogte blijven van de ervaringen van de doorverwezen patiënten. Alle huisartsen die ervaring hadden met het doorverwijzen naar welzijnscoaches waren enthousiast over die coaches (welzijnscoaches zijn nog niet overal). Welzijnscoaches hebben meer tijd om een activiteit te vinden die aansluit bij de behoefte van de patiënt en ze zijn ook beter op de hoogte van het welzijnsaanbod. Vele huisartsen hebben bijscholing nodig op het gebied van gesprekstechnieken en zouden regelmatig contact moeten hebben met welzijnsaanbod in hun wijk.
Aughterson H, Baxter L, Fancourt D. (2020). Social prescribing for individuals with mental health problems: a qualitative study of barriers and enablers experienced by general practitioners. BMC Fam Pract. Sep 21;21(1):194.