In deze korte Amerikaanse beschouwing wordt een beeld geschetst over hoe in de afgelopen decennia, ondanks pogingen daar verandering in aan te brengen, de Amerikaanse patiënt voor behandelingen voor psychische problemen nog steeds geen adequate vergoedingen van de zorgverzekeraars krijgt. Ondanks de Affordable Care Act – Obama care-, kunnen veel mensen met een laag- of middeninkomen de kosten van een psychiatrische behandeling niet betalen omdat er altijd eigen bijdragen worden gevraagd of omdat de hulpverleners hun verzekering niet accepteren. Of men kan geen geschikte behandelaar vinden. In het Amerikaanse zorgverzekeringsbeleid blijft het stigma voor geestelijke gezondheidsproblemen voortduren. Bijna 30% van de deelnemers aan een survey (uit 2015) van de National Alliance on Mental Illness gaf aan dat hun zorgverzekeraar weigerde in te stemmen met de aanbevolen behandeling. Dat is twee maal zoveel als voor aanbevolen somatische behandelingen. Uit een rapport van de CDC bleek dat ernstige psychologische distress bij 1,2% van de rijkere (en goed verzekerde) huishoudens voor kwam en dat de incidentie van psychische problemen bij huishoudens op en onder de armoedegrens (en vaak niet verzekerd) maar liefst 8,7% bedroeg. De auteur stelt dat depressie en schizofrenie net zulke reële ziektes zijn als kanker en diabetes en dus ook op dezelfde wijze verzekerd moeten zijn.
Cohn J. (2015). The Long and Winding Road of Mental Illness Stigma. Milbank Q. 93(3), 480-3.