Dit artikel doet verslag van een heel groot sociaal experiment binnen het Amerikaanse sociale uitkeringenstelsel. Het Amerikaanse Social Security Disability Insurance (SSDI) biedt aan 8,5 miljoen mensen uitkeringen voor de lange termijn en na 2 jaar recht op Medicare (totale kosten $132 miljard per jaar). Ongeveer 28% van de SSDI-uitkeringsgerechtigden heeft een psychiatrische stoornis. Binnen deze setting werd voor een periode van twee jaar en in 23 verschillende steden een RCT uitgevoerd. De interventiegroep (N=1004; schizofrenie, stemmingsstoornis) kreeg zonder dat die het recht op een SSDI-uitkering kon kwijt raken 3 interventies aangeboden: 1. De begeleid werken interventie Individual Placement and Support (IPS); 2. Systematisch medicatie management; 3. Toegang tot alle vormen psychologische begeleiding (dat is een veel uitgebreidere dekking dan het Medicare pakket biedt). De controlegroep (N=1051; schizofrenie, stemmingsstoornis) kreeg het normale, gangbare pakket aan uitkeringen en verzekeringen aangeboden. De interventies bleken op een acceptabel niveau van modelgetrouwheid te kunnen worden ingevoerd. De interventiegroep bleek significant vaker regulier betaald werk te verrichten dan de controlegroep (60,3% vs. 40,2%). Het meeste werk wordt op parttime basis en voor redelijk korte tijd verricht. Ook rapporteerde de interventiegroep een constant hogere geestelijke gezondheid en kwaliteit van leven zoals gemeten met de Short-Form Health Survey en de Quality of Life Interview. Over het algemeen zijn de verdiensten niet van dien aard dat die op jaarbasis (tussen de $1778 en $1189 per jaar) meer bedragen dan een SSDI-uitkering.
Drake RE, Frey W, Bond GR, Goldman HH, Salkever D, Miller A, Moore TA, Riley J, Karakus M & Milfort R (2013). Assisting Social Security Disability Insurance Beneficiaries With Schizophrenia, Bipolar Disorder, or Major Depression in Returning to Work. The American Journal of Psychiatry 170(12), 1433-1441.