Kenniscentrum Phrenos website

Algemeen kortdurend psychiatrisch rehabilitatieprogramma verbetert neuropsychologisch en psychosociaal functioneren

Psychiatrische rehabilitatie streeft naar herstel en volledige integratie in de samenleving van personen met ernstige psychische aandoeningen. In deze Italiaanse pilot studie werd de werkzaamheid onderzocht van een kortdurend (4 weken) psychiatrisch rehabilitatieprogramma (KPRP), zonder specifieke cognitieve remediatie-trainingen, op het neuropsychologisch en psychosociale functioneren van 80 voor 4 weken in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen patiënten met een ernstige depressieve of een bipolaire stoornis. Het KPRP bestond uit twee componenten: 1. Individuele psychologische interventies met o.a. psycho-educatie en gestructureerde gedragsinterventies; 2. Groepsactiviteiten: trainingen op activiteiten van het dagelijks leven (o.a. persoonlijke verzorging); sociale activiteiten (groepsdiscussies, samen de krant lezen); schilder- en zangworkshops; lichamelijke oefeningen. Vóór en na de opname werd een neuropsychologische batterij afgenomen met o.a. de Rey-Osterrieth Complex Figure Copy Test (ROCF-C), de Rey-Rey-Osterrieth Complex Figure Recall Test (ROCFR) en de Token Test. Het psychosociale functioneren werd gemeten met de Rehabilitation Areas Form (RAF) op 28 domeinen, die in zes gebieden werden ondergebracht: betrokkenheid, sociaal-affectief vermogen, agressiviteit, autonomie, zelfzorg en zelfmanagement. De RAF is een onderdeel van het Italiaanse VADO-handboek. Symptomen werden gemeten met de Brief Psychiatric Rating Scale (BPRS). Er werden significante verbeteringen gevonden voor alle neuropsychologische testen, behalve de Token Test, én op 4 van de 6 RAF-gebieden: betrokkenheid, autonomie, zelfzorg en zelfmanagement. De ernst van de klinische symptomen was afgenomen.
Perna G, Daccò S, Sacco F, Micieli W, Cavedini P, Caldirola D. (2017). Short-Term Psychiatric Rehabilitation in Major Depressive and Bipolar Disorders: Neuropsychological-Psychosocial Outcomes. Psychiatry Investig. 14(1), 8-15.

Back To Top